Wie zijn wij?
‘Fiets voor de plattelandsdokter’
De Vereniging Ontwikkelingshulp DE BRUG is in mei 1978 opgericht. De wortels van DE BRUG gaan echter terug naar 1975. Een aantal medewerkers van de toenmalige AMRO Bank in Zwolle speelden toen met het idee om geld in te zamelen voor een of meer kleinschalige projecten in ontwikkelingslanden. Het woord ‘ project’ moet hierbij – zeker in die beginperiode – met een korreltje zout worden genomen. Het ging dan bijvoorbeeld om een fiets voor een plattelandsdokter’ die op die manier per dag meer patiënten kon bezoeken.
Onze ‘ formule’
Belangrijk is echter dat op deze manier de kloof tussen ‘gever’ en ‘ontvanger’ werd verkleind waardoor een grote betrokkenheid bij de projecten werd verkregen. Het idee sloeg aan en weldra sloten zich meer mensen aan bij het initiatief. Niet alleen collega’s maar ook vrienden en familieleden sloten zich spontaan aan en zegden een periodieke bijdrage toe. Dit leidde een aantal jaren later tot de officiële oprichting van DE BRUG.
Wie zijn wij?
Jan Fien (1949)
Vanaf het prille begin ben ik bij De Brug betrokken geweest. Ik woon in Kampen en ben secretaris van onze vereniging. Mijn motivatie is dat de wereld een plek zou moeten zijn waar iedereen een goed leven kan leiden. We weten allemaal dat de werkelijkheid helaas anders is, maar je kunt er wel een heel klein steentje aan bijdragen om dat ideaal dichterbij te brengen. We kunnen het leven voor elkaar wat aangenamer maken. Dat kan natuurlijk op allerlei manieren, in eigen land of in landen ver weg. Een vereniging als De Brug is slechts een van de vele mogelijkheden, maar je bent op deze manier wel direct betrokken bij de ontwikkelingsproblematiek. En ook al doen wij kleine projecten, misschien maken we hier en daar toch het verschil.
Allard van der Meer (1954)
Ik ben al tientallen jaren als bestuurslid betrokken bij De Brug. Jarenlang als penningmeester en nu al coördinator van de projecten. De Brug is daarmee al jarenlang een onderdeel van mijn leven. Met mijn inzet voor de Brug hoop ik een klein beetje bij te kunnen dragen in het verbeteren van de levensomstandigheden van de allerarmsten. Helaas zijn dat er nog veel te veel. Ik ben zelfstandig ondernemer als pensioenadviseur en daarbij veel te maken met besturen van pensioenfondsen. Ben getrouwd, tweekinderen en woon in Hattem.
Ron Mannen
Na het overlijden van onze voorzitter Jo ter Maat ben ik nauwer betrokken geraakt bij de Brug en heb aangeboden om hiervoor activiteiten uit te gaan voeren. Dit heeft er toe geresulteerd dat ik gevraagd ben om zitting te nemen in het bestuur van de Brug, door het penningmeesterschap op mij te nemen. Daarnaast ben ik vorig jaar betrokken geweest bij de organisatie van de 2 Bruggenloop. Naast de Brug heb ik ook enige andere werkzaamheden op vrijwilligersgebied, want ik vind het belangrijk om mij in te zetten voor mensen die best wat hulp kunnen gebruiken. Ik hoop dat ik er toe kan bijdragen de idealen van onze Vereniging verder uit te dragen en een grotere groep mensen te verbinden aan het goede werk van de Brug.
Gijs van Dalfsen (1955)
Ik woon in Genemuiden en was 29 jaar directeur van de kleine basisschool in Genne. Ik ben onlangs gestopt met het onderwijs. Ik ben al geruime tijd ‘vriend’ en donateur van De Brug via Tiem van Dalfsen. Ik heb geholpen bij de acties om de bouw mogelijk te maken van de school voor voortgezet onderwijs in Chamis-Cajamarca, hoog in de Andes van Noord-Peru door Mariska van Dalfsen. Mariska is een dochter van een neef van mij. Mijn vrouw en ik zijn daar een aantal jaren geleden ook op bezoek geweest om de school ‘officieel’ te openen. De Brug heeft een bijdrage geleverd voor de bouw van een winkeltje in gemaakte schoolproducten. Ik heb de taak van projectcorrespondent voor een aantal projecten op mij genomen. Het is een interessante en leuke klus.
Wim Docter (1945)
Ik ben vanaf het begin lid van de Brug, met als drijfveer iets te kunnen betekenen voor de allerarmsten in deze wereld. Vanaf 1981 t/m 2005 correspondent met zr Jeanne van der Aalst in Bangkok, we hebben in al die jaren veel voor haar kunnen doen. Zij heeft ons bezocht en een Brugavond bijgewoond. Als diaken van de kerk kon ik er voor zorgen, dat zij ook daarvan regelmatig geld kreeg, wij zijn later bij haar op bezoek geweest in Bangkok.
Bart ter Maat (1983)
Ik ben Bart ter Maat en in het dagelijks leven ondernemer. De reden dat ik betrokken ben bij de Brug is dat ik graag het werk van mijn vader wil doorzetten. Daarnaast heb ik veel met de aanpak van de Brug. Deze is heel praktisch en zorgt voor direct resultaat. Met de aanpak van de Brug ben ik gaan zien dat ontwikkelingswerk wel degelijk zin heeft!
Tiem van Dalfsen (1951)
Ik ben woonachtig in Genemuiden, getrouwd, vier kinderen en drie kleinkinderen. Al vanaf het prille begin als mede-initiatiefnemer in de eerste helft van de zeventiger jaren van de vorige eeuw betrokken bij De Brug. In 2012 toegetreden tot het bestuur van De Brug; in 2014 voorzitter geworden. Van 1970 tot en met 2011 in diverse functies gewerkt in de organisatiewereld en in het openbaar bestuur. Tot slot als bestuurder altijd actief geweest (en nog steeds) in de wereld van onderwijs, kunst en cultuur, milieu, sociaal-cultureel werk en monumentenzorg.
Ellen Willems-Ter Maat (1974)
Ik ben journalist/schrijfster, ben getrouwd en woon met Niels en onze drie jongens in de mooie Achterhoek. De sponsorloop van kinderen op onze basisschool, een kledingmarkt, kerstkaarten verkopen. Het zijn wat initiatieven die ik afgelopen jaren heb genomen om geld in te zamelen voor De Brug. Sinds het overlijden van mijn vader probeer ik ook in de organisatie mijn steentje bij te dragen. Waarom? Leef niet alleen maar voor elkaar, was het moto van mijn vader.
Ingrid ter Maat (1976)
Ik volg De Brug eigenlijk al mijn hele leven, als dochter van één van de oprichters en jarenlange trouwe voorzitter, Jo ter Maat, was het dan ook haast vanzelfsprekend dat ik na het overlijden van mijn vader, mijn bijdrage zou leveren aan het voortzetten van zijn werk. Ik heb zelf bovendien een professionele achtergrond in ontwikkelingssamenwerking. Na mijn studie Ontwikkelingsstudies, vertrok ik voor 6 jaar naar Bolivia, waar ik onder andere werkte voor de organisatie CARE. In 2007 emigreerde ik met mijn man en twee zoons van La Paz naar Antwerpen, waar ik momenteel werkzaam ben als coördinatrice van het Intercultureel Vrouwencentrum Antwerpen (IVCA).
